استرالیا – مرحلهی شهروندی
انگار که همین دیروز بود که خونه زندگیمون رو فروختیم و همه چیزهای مهم زندگی رو ریختیم توی چمدون و اومدیم استرالیا؛ اون روزها واقعا چیز زیادی نمیدونستیم همهی اطلاعات ما از استرالیا از پستهای چند وبلاگ و فرومهای مهاجرتی بود و صحبتهای تلفنی که هفتههای آخر با چند نفر (به واسطه دوستان مشترک) انجام داده بودیم.
اون روزها وقتی میدیدم یکی توی وبلاگش نوشته فلان سال گذشت و چقدر زود گذشت پیش خودمون میگفتیم خوش به حالش! نوبت ما هم میرسه؟ حالا چند سالی میشه که اینجا زندگی میکنیم، دیگه از اون تب و تابِ مهاجر تازه رسیده گذشتیم و مدتهاست که اینجا رو خونهی خودمون میدونیم.
همه جای دنیا آدمهای خوب و بد داره، اما بر اساس تجربهی شخصی خودم؛ من به این کشور و به این مردم احترام قائلم. جایی که تونستم به خیلی چیزهایی که میخواستم برسم؛ جایی که به من فرصت زندگی داد، زندگی که توی مملکت مادری تجربهش نکرده بودم. اگر چه راحت نبود و روزهای سخت زیادی بود اما برای ما با ارزش بود و به همهی سختیهاش میارزید.
این پست رو به مناسبت اون مینویسم که چند هفتهی پیش بالاخره برای امتحان سیتیزنشیپ صدامون کردن و حالا و به قول خودش منتظر Final step هستیم که حدود پنج شش ماهی طول میکشه؛ قطعا باز هم از اون روز خواهم نوشت.
روزی که برای مصاحبهی قبل از امتحان به اداره مهاجرت رفتم فراموش کرده بودم که کارت پایان خدمتم رو پرینت بگیرم، به آفیسر اداره مهاجرت گفتم روی گوگل درایو دارم، گوشیم رو گرفت و گفت کول! میتونی برامون ایمیل کنی؟ – اعتراف میکنم که هنوزم از کارهای اداری اینجا به هیجان میآم-
امتحان سیتیزنی چیز عجیبی نبود، اما دوست داشتم اگه به سالهای قبل و قبل از اومدن به استرالیا بر میگشتم کسی بهم یادآوری میکرد که این کتابچه کوچیک رو بخونم. چیزهایی که فکر میکنم چه بسا بهتره که قبل از ورود به استرالیا از این مملکت بدونیم. در هر حال اگر که هنوز در اون مرحله هستید و دوست داشتید، فایل PDF کتاب رو از روی سایت اداره مهاجرت و این لینک دریافت کنید.