اجازه خروج همسر برای افراد ساکن در خارج ایران

تو ایران به سیستم آنلاین خدمات شهروندی چی می‌گن الان؟‌ دولت الکترونیک؟ سامانه میخک (سیخک)؟ خلاصه همون از نظر محتوایی، اونقدری مبهم و جای سوال داره که آدم نمی‌دونه چی کار بکنه. مثلا برای همین یک عنوان «اجازه خروج همسر از کشور برای افراد ساکن خارج از کشور» صد تا چیز مختلف توی سامانه میخک دیدم. یه جایی اشاره کرده که فلان فرم رو خودتون امضاء کنید و به همراه سایر مدارک ارسال کنید، جای دیگه فرم دیگه‌ای بود که گفته بود باید تکمیل کنید و اداره پلیس اون رو تایید کنه و با باقی مدارک به سفارت ارسال کنید. چیزهای دیگه مثل همون وکالتنامه کذایی از طریق سامانه میخک امکانپذیره که من به عنوان فارسی زبان نفهمیدم چی کار باید بکنم و کدوم رو باید تکمیل کنم.
از اونجایی که همسرم موفق شد به تنهایی با پاسپورت ایرانی از مملکت خارج بشه فکر کردم این مطلب رو بنویسم. قبل از هر چیزی یادآوری می‌کنم این بر اساس تجربه‌ی شخصی ما بوده و از اونجایی که قانون ممکنه هزار تا تفسیر داشته باشه پس بهتره خودتون بررسی لازم رو انجام بدهید.

اما کاری که ما انجام دادیم، پاسپورت هر دو نفر رو (علیرغم اینکه من قصد ورود به ایران رو نداشتم) از طریق سامانه میخک تمدید کردیم که بعدا بیشتر در موردش خواهم نوشت. اما علی‌الحساب نکته‌ی قابل عرض اینه که فرم تغییر آدرس (به همراه مبلغی که توی وب‌سایت مشخص شده) رو برای هر دو نفر ارسال کردیم و در نتیجه محل اقامت برای هر دو نفر (به قول خودشون زوج و زوجه!) در گذرنامه ایرانی به نشانی استرالیا تغییر پیدا کرد.
این مورد رو اینجا با سفارت چک کردیم که گفتند موردی برای خروج وجود نداره، اما محض احتیاط وقتی همسرم به ایران رفته بود، به اداره گذرنامه مراجعه کرد و این رو چک کرد که مشکلی نباشه و اونها هم گفتند بله، موردی نیست و شما به اجازه نامه دیگری برای خروج از کشور احتیاج ندارید! تمام این داستان خیلی ساده و خوشبختانه کمتر از ۱۵ دقیقه در اداره گذرنامه انجام شد!

خلاصه‌ی ماجرا اینکه اگر شما هم شرایط مشابه دارید و نمی‌دونید بهتره که اولا با مراجع ذیصلاح چک کنید و مشکلی نباشه، ثانیا که شما را به تغییر محل اقامت در گذرنامه ایرانی دعوت می‌کنم و در آخر امیدوارم این قوانین مسخره هم تموم بشه، واقعا به جز شرمساری نفعی تو وضع و اجرای همچین قوانینی نمی‌بینم!