برگشت به محیط کار پس از کرونا
تا به اینجای ماجرا جزء گروه خوش شانسی بودم که این کرونا تاثیر (مستقیمی) رو کار و بارمون نداشته و همچنان مشغول به کارم، البته همون اوایل کمی استرس داشتم. وقتی مدیرمون از وضعیت جاری و اینکه امکان تعدیل وجود داره حرف میزد نگران میشدم و چند باری هم فکر کردم «اگر فلان اتفاق بیفته چطور؟» که در موردش اینجا و تو همون مقطع نوشتم. بعدتر با خودم کنار اومدم که اولا برای «اگه» و اتفاقی که نیفتاده نگران نشم، دوم اینکه اگه اتفاقی هم افتاد مثل بقیه آدمها، احتمالا باید رزومه رو آپدیت کنم و دنبال کار جدید بگردم!
البته که قطعا بعد از رفتن این ویروس لعنتی ماهها طول میکشه تا وضعیت اقتصاد در دنیا به حالت عادی و قبل از این ماجرا برگرده.
حالا بعد از حدود چهار ماه کار از خونه شرکت ما ایمیل زده و گفته پرسنل به دو گروه تقسیم شدند و قراره که از هفتهی دیگه، یکی دو روزی بریم سرکار. البته امیدوارم با شرایط جدید استرالیا و NSW دوباره مجبور به قرنطینه نباشیم. گمونم برگردوندن این آدمها به محیط کار برای خیلی مدیرها چالش جدیدی به حساب میآد، سخته کارمندهایی که توی خونه بودن رو به محیط کار کشید! البته همونطوری که قبلا گفتم در استرالیا، این موضوع بر اساس هر ایالت و حتی شرکتها میتونه متفاوت باشه. بعضی شرکتها از قبل شروع به کار کردن و بعضی هنوز ترجیح میدهند که پرسنل از راه دور کار کنند.
تجربهی من در مورد کار خونه خیلی خوب بود و دوست دارم اگه شد بعدها هم روزهای بیشتری رو از خونه کار کنم، همین کار زمان کمتری رو درگیر رفت و آمد هستم خیلی مزیت بزرگیه، البته جزء دستهای نیستم که دوست داشته باشم همیشه توی خونه باشم و ترجیح میدهم بیشتر زمان رو در محیط شرکت باشم.
تا اینجای کار به نظر میرسه که حداقل مدیران ما خوب یادگرفتن چطوری تیم رو از راه دور جمع و جور کنن و حواسشون به کارها باشه و شخصا فکر میکنم احتمالا این اتفاق در آینده و روز محیط های کاری تاثیر خوبی خواهد داشت. حالا امیدوارم که وقتی برگشتیم بتونم در مورد تجربه برگشت به محیط کار بعد از چندین ماه هم مطلبی بنویسم.