سختی‌های زندگی برای تازه مهاجرها
چند روز پیش دیدم که یه نفر گفته بود که داره استرالیا رو برای همیشه به سمت ایران ترک می‌کنه، همونطوری که بارها اینجا نوشتم که مهاجرت لزوما برای همه نسخه‌ی کاملی نیست و خیلی آدمها به دلایل مختلفی شاید زندگی بهتری رو در مملکت خودشون داشته باشن، لزوما قرار نیست مهاجرت و زندگی در کشور دیگه برای همه آدمها کار کنه.
مثل همه‌ی چیزهای زندگی با «مهاجرت» چیزهای جدید زیادی رو به دست می‌آریم و به ازای اون چیزهایی رو هم می‌بازیم. حالا این ما هستیم که باید تصمیم بگیریم کدوم کفه‌ی ترازو واسمون سنگین‌تره؟
با همه‌ی توضیحات بالا فکر کردم بد نیست کمی در مورد سختی‌های مهاجرت اینجا بنویسم، سختی‌هایی که برای همه تازه واردها وجود داشته و شاید کمتر ازش حرفی زده باشن. اگر که برنامه‌ی مهاجرت دارید اول بدونید که زندگی هیچ مهاجری در ابتدا چیزی که الان و بعد از چند سال می‌بینید نبوده، همه‌ی ما روزهای سختی رو گذروندیم، خیلی از ما برای اختلاف دلار و ریال نگران موجودی حسابمون بودیم. احتمالا همه‌ی ما روزهایی بوده که دلتنگ آدمهایی که می‌شناختیم و خانواده‌مون بودیم اما اگر که به فکر مهاجرت افتادید بدونید که این روزها می‌گذره، اگر کشور مقصد رو دوست داشته باشید و تلاش کنید، حتما به همه‌ی چیزهایی که دوست داشتید می‌رسید.
چیزی که این روزها و زندگی در جای دیگه دنیا به من یاد داد، اینه که بابت به دست آوردن خیلی چیزها نباید عجله کرد، سیستم طوری طراحی شده که باید صبر کنید تا به چیزهایی که می‌خواهید برسید.
ما مثل خیلی از مهاجرهای دیگه وقتی که اومدیم اینجا، توی ایران سالها به صورت مستقل زندگی می‌کردیم، ماحصل همه‌ی اون سالها و زندگی شد چند تا چمدان مجموعا شصت کیلویی! تا ماههای اول وقتی که هنوز کار نداشتیم و داشتیم از جیب می‌خوردیم، هر وقت که چیزای کوچیکی می‌خواستیم و هنوز نخریده بودیمش من فکر می‌کردم یعنی می‌شه روزی که همه‌ی وسایل لازم یه خونه رو داشته باشیم؟ می‌شه روزی که در کشوی کابینت رو باز می‌کنیم نگیم فلان وسیله رو هم نداریم و باید بخریم؟ اما خب اون روزها گذشت و شد! حالا شاید اگر خونه‌ی الان ما توی سیدنی وسایلی بیشتر از خونه‌ی ایرانمون نداشته باشه، چیز کمتری هم نداره…
همه‌ی اینها رو نوشتم که بگم اکثر ما روزهای اول مشکلات مشابه داشتیم اما به خودتون زمان بدهید. زندگی کردن هزاران کیلومتر دورتر از جایی که به دنیا اومدیم و زندگی کردیم چیزی نیست که با چند هفته و چند ماه عادی بشه، حتی اگر که روزهای سختی رو دارید یکی دو سالی به خودتون زمان بدهید. به چشم یک تجربه به همه‌ی این روزها زندگی کنید، تلاش کنید و اطمینان داشته باشید به همه‌ی اون چیزهایی که می‌خواهید می‌رسید!
اینجانب / اکتبر ۲۰۲۰
عکس از اینجا