وقت رو باید برای خودمون بسازیم!

ماجرا از اونجا شروع شد که چهار پنج ماه پیش و قبل از شروع کرونا یه کمی از روزمرگی خودم ناراضی بودم، از کارهایی که باید انجام می‌دادم (یعنی حداقل می دونستم که باید انجام بدهم) اما بخاطر روزمرگی و اینکه نمی‌دونستم کی و چه وقتی، هر روز و هر روز بی خیالش می شدم.
اون روز نشستم برای خودم یک لیست درست کردم که چه کارهایی دوست دارم بکنم، صرفنظر از اینکه وقتش هست یا نه. حدود یک ساعتی روی صندلی نشستم و از اولویتهام نوشتم:

  • • چند تا مستند و documentary نگاه کنم.
    • در مورد کارم چند تا مطلب جدید و به درد بخور یاد بگیرم.
    • کتاب بخونم
    • بیشتر مطلب در مورد موضوعاتی که علاقه دارم بخونم.
    • موسیقی گوش کنم.

و این لیست به حدود ده دوازده تا مورد ادامه دادم، چیزایی که حس می‌کردم که دوست دارم و یا نیاز دارم که انجامشون بدهم.
توی همون روز حدود نیم ساعت وقت گذاشتم و یه کمی دقیق‌تر از این نوشتم که چه مستندی رو دقیقا دوست دارم ببینم، چه موضوعاتی هست که دوست دارم بیشتر در موردش مطلب بخونم، اینکه دوست دارم در مورد کارم مطلب جدید بخونم یعنی چی و چه چیزایی برام توی اولویته؟ برای هر کدوم از چیزهایی که تو لیستم بود یک خطی توضیح اضافه کردم. ‌
بعدش اومدم جلوی این نوشته‌ها یه فلش کشیدم که چه زمانی تو طول هفته مناسب این کاره؟‌ مثلا نوشتم صبح توی قطار از Netflix چیزایی رو که دوست دارم ببینم. موقع برگشتن به خونه TED / Podcast / Music گوش کنم. موقعی که توی اتاق دراز کشیدم تا دخترم بخوابه نیم ساعتی کتاب بخونم.
بعد هر کدوم این موضوعات رو به عنوان یک پروژه طبقه بندی کردم و توی اپلیکیشن ToDoList برای هر کدوم یک Task درست کردم و مشخص کردم روزانه، هفتگی چقدر باید روش زمان بگذارم.
همون روز و در اولین اقدام دوباره با استفاده از Stayed focus ساعتهای توییترم رو محدود کردم، چیزی که هنوز و بعد از پنج ماه بهش بابندم و واقعا خوشحالم، در ازای محدود کردن ساعتهای حضورم تو توییتر چیزهای مهمتری رو به دست آوردم.

 

 

نتیجه کار تا اینجا؟

حالا و بعد این چند ماه خیلی از برنامه روتینی که دارم خوشحالم. تا اینجای کار:

  • • حدود سه تا مستند رو تموم کردم چیزهایی در مورد mindset ، عملکرد مغز، جنگ جهانی دوم و شاید برای این کار در هفته نیم ساعت زمان گذاشتم.
    • در مورد کارم چند هفته پیش یه Certificate گرفتم و حالا موضوع جدیدی رو شروع کردم، حدود روزی دو ساعت برای این کار زمان گذاشتم و معمولا صبح خیلی زود و قبل از شروع کار.
    • اون موقع و از ابتدای سال حدود یک کتاب و نیم خونده بودم، داستانی که نیمه کاره رهاش کرده بودم. حدود ۵ ماهه که تقریبا هر شب نیم ساعتی کتاب خوندم و این هفته هفتمین کتابم تموم می‌شه!
    • تقریبا هر روز مطالبی رو که دوست داشتم خوندم، از مدیریت زمان تا عملکرد مغز و تربیت بچه
    • و تقریبا هر هفته کمی موسیقی و پادکست و TED گوش کردم.
    • در هفته‌های اخیر هر هفته مطلبی نوشتم که بعضی‌هاش رو تو همین وبلاگ پابلیش کردم.

 

اگرچه این کرونا فرصت بیشتری رو در اختیارم قرار داد اما واقعا فکر می‌کنم اگر که این طور نبود باز هم من به چیزهایی که می‌خواستم می‌رسیدم. حالا خیلی بیشتر از قبل از خودم رضایت دارم، برنامه‌های بیشتری برای خوندن و دیدن و یادگرفتن دارم.

اینها رو با جزپیات و از این بابت نوشتم که شاید به بقیه هم کمکی بکنه! تو یه کتابی خونده بودم که وقت نداشتن عذر خوبی نیست و باید (و می‌تونیم) که وقت رو برای خودمون بسازیم. مهم اینه که برنامه داشته باشیم، بدونیم چی برامون اولویت داره و از زمانمون استفاده درستی بکنیم.