مهاجرت

دوستی می‌گفت حالا که داری سیتزین می‌شی کم‌کم می‌تونی از کلمه «مهاجرت» توی نوشته‌هات صرفنظر کنی.
بهش گفتم همه‌ی داستان صرفا داشتن پاسپورت استرالیایی نیست، من و تو به عنوان نسل اول اگر چه می‌تونیم ایرانی – استرالیایی باشیم اما همچنان مهاجریم.

این مساله شاید به خیلی چیزها مربوطه اما بزرگترینش اینه که وقتی تو سن سی سالگی مهاجرت کنی، یه طوریه که نمی‌تونی و نمی‌شه خودت رو کاملا رها ببینی. شاید این برای نسل بعدی اتفاق بیفته، نسلی که اینجا بزرگ بشه و زندگی رو اینجا تجربه کنه…

با همه اینها توصیه من اینه اگه دوست دارید و امکان مهاجرت رو دارید زودتر شروع کنید!