زشت نباشه!
منتشر شده در: آگوست 25, 2017
ما بر اساس فرهنگ و تربیت خودمون تو خیلی موارد فکر می‌کنیم زشت نباشه؛ یه وقتی بد نشه!
چنین مفاهیمی که گاهی وقتها (و البته نه همیشه) باعث می‌شه که خودمون رو توی معذوریت قرار بدیم. ولی اصولا خیلی از فرهنگ‌ها چنین چیزی رو ندارن، نمی‌دونم تا چه اندازه می‌شه اسم خودخواهی روش گذاشت، اما به هر حال خودشون توی اولویت هستن و تعارف ندارن با کسی.
چنین مفاهیمی که گاهی وقتها (و البته نه همیشه) باعث می‌شه که خودمون رو توی معذوریت قرار بدیم. ولی اصولا خیلی از فرهنگ‌ها چنین چیزی رو ندارن، نمی‌دونم تا چه اندازه می‌شه اسم خودخواهی روش گذاشت، اما به هر حال خودشون توی اولویت هستن و تعارف ندارن با کسی.
گاهی وقتها خصوصا اوایل مهاجرت و اگر تجربه‌ی زندگی و کار کردن باهاشون رو نداشته باشیم ممکنه ناراحتمون کنه ولی خب ماجرا غیر این نیست که به چیزی مثل تعارف اعتقادی ندارن.
تعارف کردن و بفرمایید‌های محل کار
ممکنه غذاشون رو بهتون تعارف نکن – البته خیلی وقتها هم اگه واقعا احساس نزدیکی و صمیمت کنن بهت می‌گن Try it! ولی اصولا فقط یه بار بفرما و جون مادرت ندارن.
جلوی در آسانسور و درب‌ورودی اول شما و این داستانها نیست! ممکنه گاهی و در شرایط فقط برای یکبار بگن After you!
اگه که شما چیزی تعارف کنین ممکنه بردارن، ممکنم هست بگن نه؛ نه یعنی نه! من اوایل بیسکویت یا شکلات تعارف می‌کردم و وقتی طرف گفت I am fine ؛ می‌گفتم Are you sure بعد طرف یه طوری نیگام کرد که رفتم نشستم پشت میزم!
همون هفته‌های اول مدیر مدیرم {یعنی از لحاظ سازمانی حداقل دو درجه بالاتر از من و رئیس اصلی دپارتمان} اومد جلوی میز من؛ با اینکه می‌دونستم نباید از روی صندلیم بلند بشم و لزومی نداره معذب بودم، ته ذهنم فکر می‌کردم زشت نباشه! اینجا چیز غریبی نیست تو اکثر موارد ممکنه مدیر یا حتی افرادی که از نظر سازمانی خیلی بالاتر از ما هستن بیان جلوی میزمون سوالی بپرسن یا چیزی بخوان؛ کمتر پیش می‌آد که بگن فلانی بیا اینجا ببینم! در صورتی اینو می‌گن که واقعا چیزی باشه که مثلا باید روی لپتاپش نشون بدن یا واقعا لازم باشه.
.
خانم وزیر در برنامه تلویزیونی
تو همین مورد یه چیز جالبی که دیدم تو یه برنامه Morning show رفته بودن محل کار وزیر امور خارجه استرالیا؛ خب توی ذهن ما آقای وزیر – آقای وزیر همچین بولده! (خانم وزیر که نداریم تو کابینه؛ داریم؟) ولی دیدم حتی خانم وزیر می‌رفت بالای میز افراد وزارتخونه و می‌گفت فلانی کارش اینه و الان داریم فلان کار رو می‌کنیم. اگه دوست دارید بخشی از همین ویدئو رو از لینک پایین ببینید.
حیف که قسمت آخر ویدئو که خانم وزیر توی مسابقه شرکت می‌کنه توی این ویدئو نیست. واقعا این فرهنگ و اینکه آدمها ارزش انسانی یکسانی دارن رو خیلی توی این جامعه دوست دارم! کاش که می‌شد بخش‌هایی از دیگر فرهنگهایی که خوب و انسانی هستن می‌بریدیم و به فرهنگ خودمون وصله می‌زدیم!