تصمیم ماست که چطور بچه‌هامون رو تربیت کنیم

یه چیزایی جالبی اینجا دیدم که شاید ناشی از دیدگاه و فرهنگ آدمهاست؛ البته و قطعا مثل خیلی چیزای دیگه خیلی کلی و بر اساس نگاه و تجربه‌ی من هستش! ممکنه هزار تا مورد متناقض هم دیده باشین، نمی‌خوام توضیح و تحلیل اضافه بنویسم }مخصوصا بیرون از گود{ فقط تو این پست مشاهداتم رو می‌نویسم.
 
.
الف- {بر اساس شنیده‌ها} آقای غیر ایرانی که شغل و درآمد خیلی خوبی هم داره، برای تولد دخترش یه دوچرخه دست دوم تمیز از EBay خریده، تحلیلش اینه که دوچرخه دم دستی و موقته، اگه بعدا دخترش دوست داشت و علاقمند شد می‌تونه خودش حرفه‌یی‌ترش رو بخره؛ این اصلا به معنی این نیست که دخترش براش مهم نیست و به اصطلاح خرجش نمی‌کنه، اما شاید اولویت خانواده‌ش با چیزای دیگه مثل کلاس‌های ورزشی برای بچه‌های خانواده‌س و نه هدایای گرون قیمت و آنچنانی!
 
.
ب- اینجا خیلی زیاد می‌بینم مادرهایی که برای خرید کادوی تولد، کریمس و … سراغ فروشگاههای ارزون و حتی Chinese shop ها می‌روند و چیزای کوچیکی می‌خرن که یقین دارم بچه‌های ایرانی که من می‌شناسم نگاهی هم بهش نمی‌کنن! بله سطح انتظار بچه‌های ایرانی بسیار بسیار بالاتر از همسن و سالهای اوناست.
 
.
ج- بارها دیدم که توی فروشگاه بچه‌های کوچیک یه چیزی رو از تو قفسه بر می‌دارن و دوست دارن که بی‌مناسبت داشته باشنش؛ پدر و مادرها خیلی محکم و جدی بهشون می‌گن شما به این وسیله احتیاجی نداری لطفا بذارش سرجاش یا اینکه شما نمی‌تونی امروز چنین چیزی رو بخری. رفتارشون کمی واسه ما جالب و بعضی وقتا عجیبه!
 
.
د- به عنوان مشاهده آخر و مقایسه اینو می‌گم: توی عکسی که یکی از دوستام برام فرستاد یه کادوی خیلی خیلی بزرگ کنار پسر بچه‌‌شون بود {بدون اغراق هم قد و قواره پسر} و روی کادو هم یک عروسک بزرگ چسبونده بودن که گویا عروسک اصلا جزء کادو نبوده و روی کادو اشانتیون دادن به پسر کوچولو!