محتوای بی‌محتوای سایت‌های ایرانی

دنبال خرید یه خدماتی از یک سایت ایرانی بودم، باید توضیح بدم که یک شرکت بزرگ و معتبری رو انتخاب کردم که قطعا همه‌مون می‌شناسیم. هر چی که جلوتر می‌رفتم توضیحات مبهم‌تر می‌شد، بدیهی‌ترین سوالاتی که احتمالا تو ذهن یه مشتری وجود داره روی سایت وجود نداشت! نهایتا بعد از کمی گشت و گذار یه لیست در حدود ده تا سوال آماده کردم و برای دوستی تو ایران ایمیل زدم که تماس بگیره و در مورد خدمات به اصطلاح آنلاین شرکت مربوطه سوال بپرسه!
 
این فاجعه‌ست که تو اون شرکت کسی که این محتوا رو تولید کرده (نمی‌دونم باید واقعا فکرش رو بکنم تولید کرده یا نه؟) هیچ دیدی نسبت به دیدگاه یه مشتری نداشته، حتی احتمالا نمی‌دونسته به چه ترتیبی می‌شه این اطلاعات رو روی وب‌سایت شرکت طبقه‌بندی کردی و در اختیار مشتری قرار داد. اصلا توجهی نکرده که مشتری ممکنه چه سوال‌هایی داشته باشه و چی براش مهمه که بدونه؟ چرا من باید به عنوان مشتری باید تماس بگیرم و بگم سایت رو دیدم اما هنوز این بخش‌ها برام ابهام داره؟
.

محتوای بدون محتوای وب‌سایتهای ایرانی:

توی ایران، جایی که من مشغول به کار بودم وب‌سایتی وجود داشت که صفحه «درباره ما» توضیحات مختصری بود که طی سالها از یک وب‌سایت قدیمی به وب‌سایت جدید منتقل می‌شد. کسی توی شرکت نبود که بتونه اطلاعات مهم و در خور توجهی برای وب‌سایت شرکت آماده بکنه؛ همین چند خط مختصر رو هم من از روی صفحه اول یکی از سررسیدها تایپ کرده بودمحداقل در بسیاری از شرکتها و حتی جاهای بزرگی که من می‌شناسم تولید محتوا برای وب اصلا مفهوم مشخصی نداره، اکثر قریب به اتفاق مدیرهای رده بالا فکر می‌کنن اینکه «عنوان شغلی» نیست؟ چرا باید پول خرج بکنن و کسی رو استخدام کرد که برای وب‌سایت محتوا تولید کنه؟ جالب‌تر از اون اینکه وقتی که جایی مثل دیجی‌کالا فروش قابل توجهی داشت همین مدیران می‌پرسن چطوری می‌شه ما هم مثل دیجی‌کالا فروش بالا داشته باشیم؛ چقدر هزینه داره؟ غافل از اینکه وب، مثل فروشگاه واقعی نیست که مغازه‌یی اجازه کنی و تمام!
.

و اما وب‌سایت کارا با محتوای درست

در عوض و بر اساس تجربه‌ی من اینجا، وب‌سایتها تمام اطلاعاتی رو که به عنوان مشتری لازم داریم آماده کردن؛ اینجا رو ببینید بخش کوچکی از اطلاعات یک بانک در استرالیا؛ یعنی از مدتها قبل تلاش کردن که سوال‌هایی که مشتری‌ها دارن در بخشی به عنوان Support و FAQ جمع‌آوری کنند.
 
هفته‌ی پیش به این فکر می‌کردم که برای اولین بار تو عمرم برم خون بدم، چیزی که تو ایران به دلایل مختلف نرفتم، فرصت نکردم و متاسفانه جرات نکردمفکر کردم باید چی کار کنم؟ گوگل کردم و سایت Donate blood رو پیدا کردم، واقعا توی سایت چرخی بزنید و ببینید نقطه ابهامی هست؟ از اون طرف کنجکاو شدم و سایت سازمان انتقال خون ایران رو دیدم. اگر چه که سایت فاجعه نیست، اما یک سایت دولتی تمام عیاره! به نظر من اطلاعات خدماتی به مراتب کمتر و کمرنگ‌تر از آیتمهای خبری و چیزهایی که می‌دونیم و می‌شناسیم!
دلیلش خیلی ساده‌ست
:

اینجا تیم‌ها و نفراتی هستند که محتوای آنلاین رو تولید می‌کنند، برای این کار شرکتها هزینه می‌کنند و نیرو استخدام می‌کنند و نتیجه چیزی می‌شه که می‌بینیم