نامه و ایمیل در فرنگ
منتشر شده در: ژوئن 23, 2018
یکی از چیزایی که تو دوره ما شانس باهامون جور بوده همین بحث تکنولوژیه، صرفنظر از هزار امکان مختلف مثل گوگل‌مپ {که زندگی باهاش یه طرف دیگه‌ی دنیا و شهر بزرگی مثل سیدنی خیلی سخت به نظر می‌رسه!} یا همین بحث ارتباط با خانواده و اطرافیان که به لطف هزار اپلیکیشن ارتباطی همیشه در دسترس هستن! ولی در این مورد خاص می‌خوام به چیز دیگه‌یی اشاره کنم: اینجا استفاده از ایمیل تو محیط کار (و بیرون از اون) خیلی مرسومه؛ همه چیزها رو با ایمیل هماهنگ می‌کنیم. تو دو سه موردی که براساس شرایط برام یادداشت کاغذی نوشتن، به هزار جون کندن تونستم بخونم که چی نوشتن و داستان چیه! همون موقع فکر کردم اونایی که بیست سال پیش مهاجرت کردن چی کار می‌کردن واقعا؟ مهاجرت هزار برابر سخت‌تر بوده حتما!
.
مرا به نام کوچکم بخوان!
حالا که ماجرای نوشتن شد دوست دارم در مورد یه چیز دیگه هم بنویسم؛ توی ایران وقتی قرار بود به یه نفر نامه یا حتی ایمیل بفرستیم باید اسم و عنوان طرف رو کامل می‌نوشتیم که یه وقتی به طرفمون برنخوره؛ مثلا برای یکی از روسای شرکت می‌نوشتم جناب آقای فلانی/ ریاست محترم هیات مدیره یعنی اگه خدای نکرده اون «محترم» از جا می‌افتاد احتمالا طرف حس نامحترمی پیدا می‌کرد! – دروغ چرا خودمم مستثنی نبودم، یادمه تو یکی دو موردی به طرف گفتم این چه طرز ایمیل فرستادنه؟– حالا اینجا طرف هر کی باشه، حتی مدیر بالا و بالاتر؛ بالای همون ایمیل حداکثر به Hi و اسم کوچیکش بسنده می‌کنیم، وقتی ایمیل دو سه باری هم رفت و برگشت داشته باشه خیلی مرسومه که همون Hi و اسم کوچیک هم حذف بشه و بره سراغ اصل ماجرا! مثلا همکارم توی دومین ریپلای برام ایمیل زده که
Cool,
Maybe just transfer to us when we need to do something then we can transfer
back if there is outstanding tasks still to do etc
Maybe just transfer to us when we need to do something then we can transfer
back if there is outstanding tasks still to do etc
Regards
.
یه چیزی دیگه‌یی که هنوز وقتی یادم می‌آد خنده‌م می‌گیره، توی کلاس‌های زبان شایدم توی مدرسه بود؟! یاد داده بودن که ایمیل‌ها رو با Dear شروع کنیم؛ اینجا خبری از Dear هم نیست، فقط وقتی استفاده می‌شه که مشتری جایی شدیم و قراره بهشون پول بدیم! اولین بار بهمون می‌گن عزیزم که هندونه بذارن زیر بغل و از دفعه‌ی بعد پول رو بگیرن!
خلاصه‌ی داستان اینکه نوشتن و ایمیل و نامه‌نگاری هم اینجا برای خودش آدابی داره و با چیزی که توی ایران استفاده می‌کردیم متفاوته!