راهنمای کوتاه برای اولین ورود به استرالیا

تو این پست فرض رو بر این گذاشتم که ویزای استرالیا رو گرفتید و قراره که زندگی‌تون رو بریزید تو یه چمدون سی‌کیلویی و راهی اینجا بشید. قاعدتا اگه که برنامه مهاجرت و زندگی جای دیگه رو ندارید این مطلب به درد شما نمی‌خوره! چه کاریه خودتون رو درگیرش کنید؟
.

اولین مساله: تو زمان باقیمانده چه باید کرد؟

اول- خودتون رو برای روزهای سخت آماده کنید، به روزهای در پیش رو مثل یه تجربه‌یی نگاه کنید که گذرا هستن.
دوم- اولویت اصلی رو روی زبان بذارید؛ به نظر من فرقی نداره که آیلتس چند گرفتید، همچنان یادگرفتن رو تو اولویت خودتون بذارید. احتمالا خود شما هستید که می‌دونید باید رو چی بیشتر کار کنید، لازمه پادکست گوش کنید؟ لغت یاد بگیرید؟ روی مکالمه کار کنید؟ منتظر نباشید و از لحظه‌هایی که دارید استفاده کنید.
سوم- قراره چه شغلی داشته باشید؟ سایتهای کاریابی مثل seek.com.au رو با دقت بالا پایین کنید، تمام Job descriptionها رو جدی بگیرید. اگه قراره چیزی یادبگیرید یقین داشته باشید که ایران از نظر زمان، استرس و هزینه شرایط بهتری خواهید داشت. به نظر من مهمه که بدونید قراره اینجا چی کار کنید. خودتون رو برای مصاحبه‌های فنی و تکنیکال آماده کنید.
چهارم- پیشنهاد می‌کنم اکانت لینکدین‌ رو آپدیت کنید، لینکدین یکی از جاهایی که می‌تونید از طریقش کار بگیرید. در این حین رزومه‌‌تون رو هم آپدیت کنید. شاید بعدها در مورد رزومه بیشتر نوشتم اما رزومه اینجا برای خودش حساب و کتابی داره؛ با یک نگاه کلی recruiter ها به این نتیجه می‌رسن که باهاتون تماس بگیرن یا شما به درد اون شغل نمی‌خورید. با رزومه‌تونه که می‌تونید در اولین مرحله افراد را مجاب کنید.
پنجم- در مورد زمان و محل اقامتتون بررسی کنید.
ششم- اگر که فرصت داشتید می‌تونید نگاهی به امتحان DKT بکنید، معادل همون آیین‌نامه رانندگی خودمونه؛ اطلاعات لازم رو می‌تونید از این لینک بخونید.
.

قدم بعدی: چی باید بیاریم؟

بستن وسایل و همه چیزایی که تو این همه سال داشتیم و جا کردنش توی یه چمدون با حداکثر سی کیلو کار راحتی نیست! وسایل ضروری‌تون رو بیارید. لباس برای هر فصلی داشته باشید و فکر نکنید استرالیا فقط گرمه و آفتابی. اینجا همه چی همه چی پیدا می‌شه؛ فکر نکنم چیزی باشه که اینجا نتونید پیداش کنید. ولی خب هفته‌ها و ماههای اول به خاطر تغییر بزرگ به اندازه کافی گیچ و منگ هستید (و همه بودیم!) و از طرفی باید ريالی رو که همراه دارید دلار خرج کنیددر هر حال 

اصلی‌ترین‌هایی که شاید تو ماههای اول لازم دارید
:
لپتاپ برای پیدا کردن خونه، پیدا کردن کار و هزار تا کار دیگه
تبدیل برق برای تبدیل دو شاخه‌های ایرانی به استرالیایی (اینجا هم هست البته)
یه موبایل هوشمند درست و درمون که بتونید آنلاین باشید و از Google map و سایر اپلیکیشن‌ها استفاده کنید.
اون قبلترها فکر می‌کردم اگه مودم ADSLتون رو دارید اونم بیارید.
.

حالا رسیدیم استرالیا چی کار کنیم؟

یه سیمکارت بخرید؛ قبلا در موردش توضیح داده بودم. می‌تونید یه سرویس Prepaid بخرید که اگه به هر دلیلی خواستید راحت منتقلش کنید.
برای NSW یک کارت OPAL لازم خواهید داشت که شارژش کنید و بتونید از سرویس حمل و نقل عمومی استفاده کنید. اینو می‌شه از همه جا مخصوصا News Agency ها خرید. بعدا می‌تونید به صورت آنلاین به کارت بانکی (و کردیت کارت) وصلش کنید که لازم به شارژ دستی هم
نباشه. (تو ایالتهای دیگه این کارت اسم دیگه‌یی داره گوگل کنید)
– بعد از استقرار تو همون روزهای اول دو تا کار اصلی هست که باید انجامش بدین؛ برید سراغ یکی از بانکها و حساب بانکی باز کنید و مورد دوم کارت مدیکر بگیرید
دنبال کلاسهای Skill max باشید، این کلاسها رو TAFE برگزار می‌کنه و اگه شامل حالتون بشه دوره‌ کوتاه و رایگانیه برای اینکه چطوری رزومه آماده کنید، مصاحبه عمومی چطوریه و گذشته از این کمی برای شرایط و محیط آشناتون می‌کنه.
اگه فرصت و شرایطش رو داشتید از طریق این سایت برای امتحان رانندگی بوک کنید؛ اون امتحان اولی که معادل همون آیین نامه خودمون هست و فقط باید آماده تست باشید. خوبیش اینه که تو مرحله اول می‌تونید یه کارت سبز بگیرید که به عنوان کارت شناسایی ازش استفاده کنید.

.
موبایل یا سایر وسایل رو از ایران بخریم یا استرالیا؟

همون طور که گفتم می‌تونید پلن موبایل‌تون رو به همراه سیمکارت بخرید، از اینجا می‌تونید سرویس‌ها رو مقایسه کنید. ولی ممکنه به دلیل نداشتن هیستوری نتونید به راحتی پلن بخرید و مجبور باشید موبایل رو نقد بخرید. پیشنهاد می‌کنم روی سایت بعضی فروشگاهها مثل اینجا و اینجا و اینجا قیمتها رو با ایران مقایسه کنید و تصمیم بگیرید.

.
چطوری به محل اقامت برسید:

اگه محل اقامتتون نزدیک استیشن قطاره (که خیلی راحت می‌تونید اینو رو گوگل‌مپ پیدا کنید)؛ تو همون فرودگاه Opal Card بخرید و از قطار استفاده کنیداگه که  حال حوصله‌ی قطار برای بار اول و با توجه به چمدون و وسایل رو ندارید از همونجا می‌تونید تاکسی بگیرید که خب قاعدتا باید هزینه بیشتری پرداخت کنید. یه توصیه هم اینکه می‌تونید Uber رو نصب کنید، تو همون فرودگاه Uber بگیرید در اولین سفر معمولا یه تخفیف 20 دلاری می‌تونید ازش بگیرید و کمی از تاکسی ارزونتر می‌شه. توی گوگل‌مپ راحت می‌تونید ببینید حدودا چقدر باید به Uber پرداخت کنید.
 
..
پ.ن: قرار بود این متن رو در قالب ایمیل برای دوستی بفرستم؛ ترجیح دادم همینجا منتشرش کنم شاید به درد افرادی که در آستانه مهاجرت هستن هم بخوره؛ اگه چیزی در همین راستا یادم اومد همینجا اضافه‌ش می‌کنم.