تصمیم‌هایی که می‌گیریم

ما آدما گاهی نمی‌تونیم قبول کنیم که تصمیمی که گرفتیم (مهاجرت، بچه‌دار شدن، انتخاب کار، خریدن خونه؛ بازم بگم؟ حالا هر چی!) با توجه به شرایط‌مون، باورهامون، شرایط زمان و هزار تا پارامتر دیگه فقط برای خودمون مناسب بوده، لزومی نداره که بخواهیم فکر کنیم فقط و فقط و فقط همین
تصمیم درسته و بقیه هم باید دنبال رو ما باشن
!

این سالها بیشتر از هر وقتی حس می‌کنم که گاهی خودخواهی می‌کنیم! روی چیزی که انجام دادیم تعصب بی‌جا داریم. تصمیم گرفتم که بیشتر از هر وقت دیگه‌یی مواظب حرف زدنم باشم و فراموش نکنم که تصمیم‌هایی که من می‌گیرم لزوما نسخه‌ی همه‌ی آدمها نیست. هر کسی می‌تونه نظر دیگه‌یی داشته باشه!
 
 
.
پ.ن: خیلی سال پیش این جلمه رو تو کتاب چراغ‌ها را من خاموش می‌کنم خوندم و جالبه که هر چی می‌گذره بیشتر فکر می‌کنم چقدر درست و واقعیه!

نه با کسی بحث کن، نه از کسی انتقاد کن! هر کی هر چی گفت بگو حق با شماست و خودت را خلاص کن. آدم‌ها که عقیده‌ات را می‌پرسند، نظرت را نمی‌خواهند، می‌خواهند با عقیده‌ی خودشان، موافقت کنی . بحث کردن با آدم‌ها بی‌فایده است

تگ ها: